Z RĄK DO RĄK
Przywilej lokacyjny dla Małszewka wystawił w 1401 r. wielki mistrz Konrad v. Jungingen. Pierwszym właścicielem wsi był Piotr Heyne, który otrzymał 60 włók wokół jeziora Małszewko i wolne rybołówstwo na jeziorze Sasek Wielki, w zamian za co był zobowiązany do jednej służby w ciężkiej zbroi.
W pierwszej połowie XVI w. majątek należał do rodziny Gierlickich. W 1570 r. Małszewko kupił Burghard Küchmeister von Sternberg. W 1601 r. funkcjonowały tu dwa 7-włókowe folwarki. Ich właścicielami byli Albrecht i Hans Küchmeister. W XVII w. majątek został podzielony pomiędzy rodziny von Tettaów, von Haubitzów oraz von Bartelsdorfów. W XVIII w. właścicielem Małszewka był kapitan Haubitz. Na przełomie XVIII/XIX w. dobra małszewskie i gospodę w Dźwierzutach za 43 tys. talarów nabył Karl Moritz von Franckenberg-Proschlitz. W 1840 r. majątek kupił dr Gisewius. W 1885 r. Małszewko przeszło na własność rodziny von Queis.
Przed 1900 r. należący do Juliusza v. Queisa majątek w Małszewku był pod względem obszaru drugi w powiecie szczycieńskim i obejmował 1546 hektarów.
Na początku XX w. majątek przejął pułkownik Erich von Goltz. Wdowa po nim, baronowa von Goltz, była właścicielką Małszewka do końca 1945 r. Za jej czasów majątek liczył 4 tys. mórg.
Około 1790 r. po drugiej stronie jeziora Małszewko założono należący do dworu folwark.